Opis adresu IP klasy A/B/C/D/E i identyfikatora sieci, identyfikatora hosta

Adres sieciowy IPv4 składa się z 4 bajtów, zwykle składających się z 4 cyfr dziesiętnych, z których każda zawiera cyfrę od 0 do 255, oddzielonych kropkami. Aby klasyfikować urządzenia i sieci oraz zarządzać nimi, adresy IP są również podzielone na dwie części: adresy sieciowe i adresy hostów.

• • Adres sieciowy: umieść z przodu, aby wskazać, do której sieci w Internecie należy ten adres IP;
• • Adres hosta: umieść go z tyłu, aby wskazać, do którego urządzenia należy ten adres IP w określonej sieci.

Identyfikator sieci i identyfikator hosta mają relację master-slave.

Adresy IP można podzielić na 5 kategorii, takich jak A/B/C/D/E:

Adres IP klasy A oznacza: w czterosegmentowym numerze adresu IP (na przykład: bajt 1. bajt 2. bajt 3. bajt 4), numer pierwszego segmentu (bajt 1) to numer sieci, a pozostałe trzy segmenty liczb (bajt 2. bajt 3. bajt 4) to numery komputera lokalnego.

Jeśli adres IP jest reprezentowany w postaci binarnej, adres IP klasy A składa się z 1-bajtowego adresu sieciowego i 3-bajtowego adresu hosta, a najwyższy bit adresu sieciowego musi mieć wartość „0”.

Zakres adresów IP klasy A: 1.0.0.0 ~ 127.255.255.255, dostępny zakres adresów IP: 1.0.0.1 ~ 127.255.255.254.

Długość identyfikatora sieci w adresie IP klasy A wynosi 7 bitów, a długość identyfikatora hosta to 24 bity. Liczba adresów sieciowych klasy A jest niewielka (2^7 - 2 = 126), co umożliwia obsługę ponad 16 milionów komputerów w dużych sieciach (2^24 - 2 = 16777214).

(domyślna maska podsieci: 255.0.0.0 lub 0xFF000000). Zwykle używany w dużych sieciach.

Adres IP klasy B oznacza: w czterosegmentowym numerze adresu IP (na przykład: bajt 1. bajt 2. bajt 3. bajt 4), pierwsze dwa segmenty numeru (bajt 1. bajt 2) to sieć numer, a dwie ostatnie liczby (bajt 3. bajt 4) to numery komputera lokalnego.

Jeśli adres IP jest reprezentowany w postaci binarnej, adres IP klasy B składa się z 2-bajtowego adresu sieciowego i 2-bajtowego adresu hosta. Najwyższym bitem adresu sieciowego musi być „10”.

Zakres adresów IP klasy B: 128.0.0.0 ~ 191.255.255.255, dostępny zakres adresów IP: 128.0.0.1 ~ 191.255.255.254.

Adresy IP klasy B mają 14-bitowy identyfikator sieci i 16-bitowy identyfikator hosta. Adresy sieciowe klasy B są odpowiednie dla sieci średniej wielkości (2^14 = 16384), a każda sieć może obsługiwać ponad 60 000 komputerów (2^16 - 2 = 65534).

(domyślna maska podsieci: 255.255.0.0 lub 0xFFFF0000). Zwykle używany w sieciach średniej wielkości.

Adres IP klasy C oznacza: w czterosegmentowym numerze adresu IP (na przykład: bajt 1. bajt 2. bajt 3. bajt 4), pierwszy trzysegmentowy numer (bajt 1. bajt 2. .Bajt 3) to numer sieci, a pozostały numer (bajt 4) to numer komputera lokalnego.

Jeśli adres IP jest reprezentowany w postaci binarnej, adres IP klasy C składa się z 3-bajtowego adresu sieciowego i 1-bajtowego adresu hosta. Najwyższym bitem adresu sieciowego musi być „110”.

Zakres adresów IP klasy C: 192.0.0.0 ~ 223.255.255.255, dostępny zakres adresów IP: 192.0.0.1 ~ 223.255.255.254.

Długość identyfikatora sieci w adresie IP klasy C wynosi 21 bitów, a długość identyfikatora hosta to 8 bitów. Liczba adresów sieciowych klasy C jest duża (2^21 = 2097152), co jest odpowiednie dla małych sieci lokalnych. Każda sieć może zawierać maksymalnie 254 komputery (2^8 - 2 = 254).

(domyślna maska podsieci: 255.255.255.0 lub 0xFFFFFF00). Zwykle używany w małych sieciach.

Pierwsze 4 bity adresu klasy D to zawsze 1110. Ustawienie pierwszych 3 bitów na 1 oznacza, że adres klasy D zaczyna się od 128 + 64 + 32 = 224. Czwarty bit to 0, co oznacza, że maksymalna wartość Adres klasy D to 128 + 64 + 32 + 8 + 4 + 2 + 1 = 239.

Zakres adresów IP klasy D: 224.0.0.0 ~ 239.255.255.255.

Adresy IPv4 klasy D nie rozróżniają adresów sieciowych i adresów hostów.

Adresy IP klasy D są zarezerwowane do użytku przez Internet Architecture Board (IAB) dla adresów multiemisji (komunikacja jeden-do-wielu).

Pierwsze 4 bity adresu IP klasy E to zawsze 1111. Ustawienie pierwszych 4 bitów na 1 oznacza, że adres klasy E zaczyna się od 128 + 64 + 32 + 16 = 240.

Zakres adresów IP klasy E: 240.0.0.0 ~ 255.255.255.255.

Adresy IPv4 klasy E nie rozróżniają adresów sieciowych i adresów hostów.

Adresy IP klasy E są zarezerwowane do wykorzystania w przyszłości, zwykle do celów badawczych. Dlatego w Internecie nie ma adresów klasy E.

Jak widać, różne typy segmentów adresów IP nie nakładają się na siebie. Pięć klas adresów IP różni się również pod względem użytkowania:

• • Adresy IP klasy A są używane przez agencje rządowe;
• • Adresy IP klasy B są przydzielane średnim firmom;
• • Adresy IP klasy C można dowolnie przydzielać;
• • Adresy IP klasy D są używane do multiemisji;
• • Adresy IP klasy E są zarezerwowane dla eksperymentów.

Obecna popularna klasyfikacja IPv4 opiera się na różnych kombinacjach numerów sieci i numerów hostów. W przypadku adresów 32-bitowych zajęte długości numerów sieci klasy A, B, C wynoszą odpowiednio 8, 16 i 24, a adres klasy D jest używany do multiemisji. Zapasowy adres klasy E.

Wszystkie obliczenia dotyczące przestrzeni sieciowej muszą być „odjęte przez 2”, ponieważ odejmuje się dwa zarezerwowane adresy: „0” dla tej sieci i „255” dla rozgłaszania.

Niektóre specjalne adresy IP:

0.0.0.0 nie może być pingowane. Na serwerze 0.0.0.0 nie jest prawdziwym adresem IP, reprezentuje wszystkie adresy IPV4 w maszynie. Port, który nasłuchuje 0.0.0.0 to port, który nasłuchuje wszystkich adresów IP w maszynie.

127.0.0.1 to zarezerwowany adres, zwykle używany jako adres pętli zwrotnej, odpowiednik lokalnego hosta lub lokalnego adresu IP.

255.255.255.255 służy do reprezentowania adresu rozgłoszeniowego sieci lokalnej. Nie można go przekazać ani przekazać przez bramę, ale zostanie wysłany do wszystkich hostów w tym samym fizycznym segmencie sieci, dlatego wiele osób nazywa go również „nadawaniem”.